Verbum

глава́, ‑ы; мн. главы, глаў; ж.

Раздзел кнігі, артыкула, абазначаны нумарацыяй або загалоўкам. Главы рамана.

глагалі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да глаголіцы. Глагалічная літара. // Напісаны глаголіцай. Глагалічны рукапіс.

глаго́ліца, ‑ы, ж.

Адна з дзвюх азбук стараславянскай мовы.

глаго́ль, ‑я, м.

Даўнейшая назва літары «г».

гла́джанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гладзіць.

гла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад гладзіць.

гла́дзевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гладзі ​². Гладзевыя тканіны.

гладзе́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. гладкі.

гладзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Разм. Станавіцца гладзейшым.

гладзі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада ў выглядзе валіка або лапаткі для разгладжвання скур, паперы і пад.