Verbum

увапрэ́ць, увапрэю, увапрэеш, увапрэе; пр. увапрэў, ‑прэла; зак.

Тое, што і упрэць. Бульба ўвапрэла добра. Сабаленка. Мне стала лягчэй. Затое Іван увесь увапрэў: жыта пайшло густое, каласы частыя, саломка, бы трысцё, і ён не паспяваў спіхваць .. з палатна. Кухараў.

увапха́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увапхаць.

увапха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Тое, што і упхаць.

увапхну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увапхнуць.

увапхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Тое, што і упхнуцца. Здалося, Ткачук не адразу рашыўся лезці за мной, але ўрэшце, нязграбна хапаючыся за, спінкі сядзенняў, увапхнуўся і ён. Быкаў.

увапхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і упхнуць.

ува́р, ‑у, м.

1. Тое, што і уварка.

2. Колькасць, аб’ём, на які паменшала што‑н. пры варцы.

увараві́т, ‑у, М ‑віце, м.

Мінерал ізумрудна-зялёнага колеру з групы гранатаў з дамешкай хрому.

[Ад уласн. імя.]

ува́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увары́ць.

ува́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ўваркі чаго‑н. Уварачны пункт.