Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

газазва́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да газазваркі, прызначаны для яе. Газазварачныя работы. Газазварачная майстэрня.

газазва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спосаб зваркі металаў плаўленнем пры дапамозе полымя газавай сумесі, якая выцякае са зварачнай гарэлкі.

газазва́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца газазваркай.

газалі́н, ‑у, м.

Вадкі прадукт перагонкі нафты, які скарыстоўваецца ў якасці паліва для рухавікоў ўнутранага згарання; недаачышчаны бензін.

газалі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да газаліну, звязаны з яго вытворчасцю і выкарыстаннем. Газалінавы пах. Газалінавы цэх. // Які працуе на газаліне. Газалінавы рухавік.

газаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння колькасці і расходу газу, які праходзіць цераз газаправодную трубу.

газаме́тр, ‑а, м.

Прыбор для збірання, захоўвання і вымярэння аб’ёму газу ​1 (у 1 знач.).

газанепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае праз сябе газу ​1.

газано́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць газаноснага. Газаноснасць пласта.

газано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе прыродны газ. Газаносны пласт.