Verbum

гібо́н, ‑а, м.

Вузканосая чалавекападобная малпа з вельмі доўгімі пярэднімі канечнасцямі (жыве ў паўднёва-ўсходняй Азіі).

[Англ. gibbon.]

гібры́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Арганізм, атрыманы ў выніку скрыжавання раслін або жывёл розных сартоў, відаў, народ. Гібрыд грэчкі.

[Ад лац. hibrida — помесь.]

гібры́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гібрыдаў, атрыманы скрыжаваннем. Гібрыднае насенне. Гібрыдныя ўласцівасці.

гібрыдыза́цыя, ‑і, ж.

Скрыжаванне розных відаў раслін або жывёл з мэтай атрымання лепшых па якасці сартоў, відаў, народ. Вегетатыўная гібрыдызацыя. Працэс гібрыдызацыі.

гіга́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Чалавек або жывёліна незвычайна вялікага росту; волат, велікан. Слон-гігант. Кіт-гігант. □ Гаспадар адказаў на прывітанне, і, калі выйшаў на сцежку, аказалася, што гэта вельмі высокага росту чалавек. .. Гігант, мякка ступаючы па пяску, падышоў да дзяцей. Самуйлёнак. // перан. Пра што‑н. незвычайна вялікіх памераў. Завод-гігант. □ І вось найшла навальніца, наваліліся дрэвы, усю зямлю ўслалі векавыя гіганты. Лынькоў. Гараць агні гігантаў індустрыі, Шуміць калоссем плённая зямля. Звонак.

2. перан.; звычайна чаго. Талент, вялікі дзеяч у якой‑н. галіне. Гігант навукі. Гігант сусветнай літаратуры.

[Ад грэч. gigantos — волат, велікан.]

гігантама́нія, ‑і, ж.

Неапраўданае імкненне да грандыёзнага, вялізнага. Гігантаманія ў архітэктуры.

гіганты́зм, ‑у, м.

Празмерны рост чалавека, жывёліны або асобных частак іх цела ў выніку парушэння дзейнасці залоз унутранай сакрэцыі.

гіга́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Незвычайна вялікі; велізарны. Гіганцкі завод. Гіганцкае дрэва. // перан. Надзвычайны, выключны па сіле або важнасці. Гіганцкі размах будаўніцтва. □ Працаваць і жыць, як Горкі — вось да чаго хочацца заклікаць. Простае, вялікае жыццё, гіганцкая праца! Купала. Жывёлагадоўля ў калгасе «Рассвет» пабыла сапраўды гіганцкі размах. Кухараў.

•••

Гіганцкія крокі гл. крок.

гігіе́на, ‑ы, ж.

Навука аб захаванні здароўя і мерах папярэджання захворванняў, а таксама мерапрыемствы, якія садзейнічаюць гэтаму. Гігіена жылля. Гігіена працы.

[Ад грэч. hygieinós — здаровы; лекавы.]

гігіені́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Урач — спецыяліст у галіне гігіены.