Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фотахранікёр, ‑а, м.

Фотакарэспандэнт, які адлюстроўвае на сваіх здымках хроніку бягучых падзей.

фотахро́мія, ‑і, ж.

Спец. Каляровая фатаграфія, якая перадае натуральную афарбоўку прадмета.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і chrōma — колер.]

фотахро́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Хроніка падзей, якая знайшла адлюстраванне ў фатаграфіях.

фотацынкагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Фотамеханічны спосаб прыгатавання цынкавых клішэ для друку.

фотаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Працэс непасрэднага пераходу светлавой энергіі ў электрычную.

фотаэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з працэсам непасрэднага пераходу светлавой энергіі ў электрычную. Фотаэлектрычны эфект.

фотаэлеме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Прыбор, які ператварае светлавую энергію ў электрычную.

фотаэфе́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Спец. З’ява непасрэднага пераўтварэння светлавой энергіі ў электрычную.

фотаэцю́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Эцюд, выкананы сродкамі фатаграфіі. Фотаэцюды Прынямоння.