Verbum

надпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпісаць.

надпі́ска, ‑і, ДМ ‑пісцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго‑н. напісанага. Надпіска над радком. Зрабіць надпіску.

надпі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпіць.

надпі́ць, ‑дап’ю, ‑дап’еш, ‑дап’е; ‑дап’ём, ‑дап’яце; зак., што і чаго.

Адпіць крыху чаго‑н.

надпо́ймавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца над поймай, вышэй поймы. Надпоймавая тэраса.

надпо́раты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпароць.

надпо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да надпароцца.

2. Зал. да надпорваць.

надпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпароць.

надпя́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны вышэй пяткі. Надпятачная кветка.

надрабі́ць ​¹, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., што.

Падоўжыць, павялічыць вязаннем што‑н. Надрабіць панчохі.

надрабі́ць ​², ‑драблю, ‑дробіш, ‑дробіць; зак., чаго.

Разбіўшы, разламаўшы на дробныя часткі, нагатаваць нейкую колькасць чаго‑н. Надрабіць кучу камення.