Verbum

надо́ўга, прысл.

На доўгі час, на вялікі адрэзак часу, на вялікі тэрмін. Надоўга асталася ў памяці гэтая язда, густыя лясныя пахі, спяванне птушак. Мурашка. Часта ішлі дажджы, але яны не ўсталёўваліся, неба не бывала хмурным надоўга. Самуйлёнак.

надпалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак., што.

Абпаліць нейкую частку чаго‑н.

надпа́лубны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца вышэй палубы судна. [Матросы] завіхаліся са шлангамі, з вёдрамі вады і швабрамі, чысцілі, мылі, надрайвалі палубу і сцены надпалубных будынін. Лынькоў.

надпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надпаліць.

надпаро́цца, ‑порацца; зак.

Крыху распароцца. Падшэўка надпаролася.

надпаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Трохі распароць. Надпароць падшэўку.

надперано́ссе, ‑я, н.

Месца паміж бровамі, вышэй пераносся.

надпіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. данадпіць.

надпі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць.

2. Надрэз, зроблены пілой або напільнікам.

надпілава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надпілаваць.