Verbum

дарыць, ✂; незак.

1. каму-чаму каго-што. Даваць у якасці падарунка, аддаваць бязвыплатна, дармова.

   • Д. кветкі.

2. перан., каго (што) чым. Узнагароджваць.

   • Д. сваёй увагай.

|| зак. падарыць, ✂.

дарэвалюцыйны, ✂.

1. Той, што быў да рэвалюцыі.

   • Д. перыяд.

2. Тое, што і дакастрычніцкі.

дарэктар, ✂, м. (разм. уст.).

У дарэвалюцыйнай беларускай вёсцы — хатні настаўнік.

|| прым. дарэктарскі, ✂.

дарэмны, ✂.

1. Які не прыносіць жаданых вынікаў.

   • Дарэмныя спробы.
   • Дарэмныя надзеі.

2. Беспадстаўны, беспрычынны.

   • Дарэмная трывога.

3. Атрыманы дарма, бясплатны.

   • Д. хлеб.

|| наз. дарэмнасць, ✂.

дарэмшчына, ✂, ж. (разм.).

1. Тое, што дастаецца дарма, бясплатна.

   • Сквапны на дарэмшчыну.

2. Беспадстаўнае, фальшывае абвінавачанне; нагавор.

   • Такую ўзвялі на яго дарэмшчыну.

дарэчны, ✂.

Зроблены дарэчы, адпаведны абставінам.

• Дарэчнае пытанне.

|| наз. дарэчнасць, ✂.

дарэчы, прысл.

1. У час, у падыходзячы момант.

   • Грошы прыйшлі д.

2. у знач. пабочн. сл. У дадатак да сказанага, у сувязі са сказаным.

   • Д., яго здольнасцей мы яшчэ не ведаем.

дарэшты, прысл.

Зусім, поўнасцю, падчыстую.

• Аддаў усё д.

дасавецкі, ✂.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў устанаўленню савецкай улады.

• Д. перыяд развіцця літаратуры.

дасведчаны, ✂.

1. Шырока адукаваны, эрудзіраваны.

   • Д. інжынер.

2. Вопытны ў чым-н., навучаны чым-н.

   • Д. ў палітыцы.

|| наз. дасведчанасць, ✂.