Verbum

цельца, ✂, ж.

1. гл. цела.

2. мн. Невялікія ўтварэнні ў складзе якой-н. жывой тканкі.

   • Белыя крывяныя цельцы (лейкацыты).
   • Чырвоныя крывяныя цельцы (эрытрацыты).

целяпацца, ✂; незак. (разм.).

1. Свабодна звісаючы, матляцца з боку на бок.

   • Гузік целяпаецца на адной нітачцы.

2. Матляцца, не прылягаючы (пра адзенне).

   • Пінжак целяпаўся на худых плячах.

целяпаць, ✂; незак.

Матляць чым-н.

• Ц. нагамі.

|| аднакр. целяпнуць, ✂.

целяпень, ✂, м. (разм.).

Нязграбны, нехлямяжы чалавек.

цемень, ✂, ж. (разм.).

Густая цемната (у 1 знач.).

• Ц. хоць вока выкалі.

цемна...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «цёмна...» (у 2 знач.), калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. цемнабровы, цемнавокі, цемнагрывы, цемнаколерны, цемналісты, цемнаскуры, цемнатвары.

цемнабровы, ✂.

Які мае цёмныя бровы.

цемнавокі, ✂.

Які мае цёмныя вочы.

цемнаскуры, ✂.

Які мае цёмны колер скуры.

• Цемнаскурыя плямёны.

цемната, ✂, ж.

1. Адсутнасць святла, асвятлення, цемра.

   • У хаце ц., хоць яшчэ не вечар.

2. перан. Невуцтва, культурная адсталасць, а таксама (разм.) пра малаадукаванага чалавека.