цялё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. цялё́ цяля́ты
Р. цяля́ці цяля́т
Д. цяля́ці цяля́там
В. цялё́ цяля́т
Т. цялё́м цяля́тамі
М. цяля́ці цяля́тах

Іншыя варыянты: цяля́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цяля́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. цяля́ цяля́ты
Р. цяля́ці цяля́т
Д. цяля́ці цяля́там
В. цяля́ цяля́т
Т. цялё́м цяля́тамі
М. цяля́ці цяля́тах

Іншыя варыянты: цялё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́йла, -а, н.

Піццё для жывёлы.

П. для цялят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяля́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Хлеў для цялят.

Пабудаваць ц.

2. Той, хто даглядае цялят.

3. Таварны вагон, прызначаны для перавозкі жывёлы (разм.).

|| ж. цяля́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́зімак, -мка, мн. -мкі, -мкаў м. (разм.).

Свойская жывёліна мінулагодняга прыплоду (звычайна пра цялят, жарабят).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́зімак, ‑мка, м.

Разм. Свойская жывёліна мінулагодняга прыплоду (звычайна пра цялят, жарабят). Надвячоркам прызнаў з поля цялят-пярэзімкаў Віця. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяля́тнік

‘той, хто даглядае цялят’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяля́тнік цяля́тнікі
Р. цяля́тніка цяля́тнікаў
Д. цяля́тніку цяля́тнікам
В. цяля́тніка цяля́тнікаў
Т. цяля́тнікам цяля́тнікамі
М. цяля́тніку цяля́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гілява́ць

‘імкліва бегаць, ратуючыся ад укусаў насякомых (пра кароў, цялят)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гілю́е гілю́юць
Прошлы час
м. гілява́ў гілява́лі
ж. гілява́ла
н. гілява́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час гілю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загілява́ць

‘(пра кароў, цялят) пачаць імкліва бегаць, ратуючыся ад укусаў насякомых’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. загілю́е загілю́юць
Прошлы час
м. загілява́ў загілява́лі
ж. загілява́ла
н. загілява́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час загілява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантрактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

Заключаць кантракт на атрыманне, выкарыстоўванне каго‑, чаго‑н. Кантрактаваць ураджай. Кантрактаваць цялят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)