1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страшы́лішча
‘тое, што
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| страшы́лішча | страшы́лішчы | |
| страшы́лішча | страшы́лішч страшы́лішчаў |
|
| страшы́лішчу | страшы́лішчам | |
| страшы́лішча | страшы́лішчы | |
| страшы́лішчам | страшы́лішчамі | |
| страшы́лішчы | страшы́лішчах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
страшы́лішча
‘той, хто
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
| страшы́лішча | страшы́лішчы | |
| страшы́лішча | страшы́лішч страшы́лішчаў |
|
| страшы́лішчу | страшы́лішчам | |
| страшы́лішча | страшы́лішч страшы́лішчаў |
|
| страшы́лішчам | страшы́лішчамі | |
| страшы́лішчу | страшы́лішчах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
страшы́дла
‘той, хто
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| страшы́дла | страшы́длы | |
| страшы́длы | страшы́длаў | |
| страшы́дле | страшы́длам | |
| страшы́дла | страшы́длаў | |
| страшы́длам | страшы́дламі | |
| страшы́дле | страшы́длах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
страшы́дла
‘той, хто
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| страшы́дла | страшы́длы | |
| страшы́длы | страшы́длаў | |
| страшы́дле | страшы́длам | |
| страшы́длу | страшы́длаў | |
| страшы́длам | страшы́дламі | |
| страшы́дле | страшы́длах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
страшы́дла
‘тое, што
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| страшы́дла | страшы́длы | |
| страшы́дла | страшы́длаў | |
| страшы́длу | страшы́длам | |
| страшы́дла | страшы́длы | |
| страшы́длам | страшы́дламі | |
| страшы́дле | страшы́длах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
до́льнік
‘той, хто
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| до́льнік | до́льнікі | |
| до́льніка | до́льнікаў | |
| до́льніку | до́льнікам | |
| до́льніка | до́льнікаў | |
| до́льнікам | до́льнікамі | |
| до́льніку | до́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
двайні́к
‘чалавек, які
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| двайні́к | двайнікі́ | |
| двайніка́ | двайніко́ў | |
| двайніку́ | двайніка́м | |
| двайніка́ | двайніко́ў | |
| двайніко́м | двайніка́мі | |
| двайніку́ | двайніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мо́й
займеннік, прыналежны, безасабовы
| мо́й | мая́ | маё | ||
| майго́ | маёй | майго́ | маі́х | |
| майму́ | маёй | майму́ | маі́м | |
| майго́ ( мо́й ( |
маю́ | маё | маі́х | |
| маі́м | маёй маёю |
маі́м | маі́мі | |
| маі́м | маёй | маі́м | маі́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ма́ць
‘мець каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ма́ю | ма́ем | |
| ма́еш | ма́еце | |
| ма́юць | ||
| Прошлы час | ||
| ма́ў | ма́лі | |
| ма́ла | ||
| ма́ла | ||
| Загадны лад | ||
| ма́й | ма́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ма́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)