страшы́дла

‘той, хто мае страшны выгляд’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. страшы́дла страшы́длы
Р. страшы́длы страшы́длаў
Д. страшы́дле страшы́длам
В. страшы́длу страшы́длаў
Т. страшы́длам страшы́дламі
М. страшы́дле страшы́длах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)