брахану́ць

‘сказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. брахану́ браханё́м
2-я ас. брахане́ш браханяце́
3-я ас. брахане́ брахану́ць
Прошлы час
м. брахану́ў брахану́лі
ж. брахану́ла
н. брахану́ла
Загадны лад
2-я ас. брахані́ брахані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час брахану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́буркнуць

‘вымавіць, сказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́буркну вы́буркнем
2-я ас. вы́буркнеш вы́буркнеце
3-я ас. вы́буркне вы́буркнуць
Прошлы час
м. вы́буркнуў вы́буркнулі
ж. вы́буркнула
н. вы́буркнула
Загадны лад
2-я ас. вы́буркні вы́буркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́буркнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зблю́зніць

‘сказаць лухту, схлусіць; зрабіць нешта бязглуздае; учыніць нешта блюзнерскае’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зблю́зню зблю́знім
2-я ас. зблю́зніш зблю́зніце
3-я ас. зблю́зніць зблю́зняць
Прошлы час
м. зблю́зніў зблю́знілі
ж. зблю́зніла
н. зблю́зніла
Загадны лад
2-я ас. зблю́зні зблю́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час зблю́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здурнава́ць

‘сказаць, зрабіць, дапусціць якое-небудзь глупства’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здурну́ю здурну́ем
2-я ас. здурну́еш здурну́еце
3-я ас. здурну́е здурну́юць
Прошлы час
м. здурнава́ў здурнава́лі
ж. здурнава́ла
н. здурнава́ла
Загадны лад
2-я ас. здурну́й здурну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здурнава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняпра́ўджваць

‘сказаць пра каго-небудзь, што-небудзь няпраўду’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зняпра́ўджваю зняпра́ўджваем
2-я ас. зняпра́ўджваеш зняпра́ўджваеце
3-я ас. зняпра́ўджвае зняпра́ўджваюць
Прошлы час
м. зняпра́ўджваў зняпра́ўджвалі
ж. зняпра́ўджвала
н. зняпра́ўджвала
Загадны лад
2-я ас. зняпра́ўджвай зняпра́ўджвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зняпра́ўджваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памо́віць

‘сказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памо́ўлю памо́вім
2-я ас. памо́віш памо́віце
3-я ас. памо́віць памо́вяць
Прошлы час
м. памо́віў памо́вілі
ж. памо́віла
н. памо́віла
Загадны лад
2-я ас. памо́ў памо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час памо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагандзю́ліць

‘прагаварыць пэўны час; сказаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагандзю́лю прагандзю́лім
2-я ас. прагандзю́ліш прагандзю́ліце
3-я ас. прагандзю́ліць прагандзю́ляць
Прошлы час
м. прагандзю́ліў прагандзю́лілі
ж. прагандзю́ліла
н. прагандзю́ліла
Загадны лад
2-я ас. прагандзю́ль прагандзю́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагандзю́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцы́кнуць

‘сказаць "цыц", спыніць дзеянні каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцы́кну прыцы́кнем
2-я ас. прыцы́кнеш прыцы́кнеце
3-я ас. прыцы́кне прыцы́кнуць
Прошлы час
м. прыцы́кнуў прыцы́кнулі
ж. прыцы́кнула
н. прыцы́кнула
Загадны лад
2-я ас. прыцы́кні прыцы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцы́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́жна, у знач. вык.

1. з інф. Ёсць магчымасць.

Гэта м. зрабіць за два дні.

2. Дазваляецца.

Да вас м.? — Заходзьце.

◊

Можна сказаць, у знач. пабочн. сл. (разм.) — выкарыстоўваецца для ўказання на магчымасць якога-н. выказвання, фармулёўкі ў адносінах да каго-, чаго-н.

Уся праца, можна сказаць, прапала дарэмна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патэ́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

Наяўнасць патэтычнага тону, патэтычнага элемента ў чым-н.

Сказаць што-н. з патэтыкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)