здурнава́ць
‘сказаць, зрабіць, дапусціць якое-небудзь глупства’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
здурну́ю | здурну́ем | |
здурну́еш | здурну́еце | |
здурну́е | здурну́юць | |
Прошлы час | ||
здурнава́ў | здурнава́лі | |
здурнава́ла | ||
здурнава́ла | ||
Загадны лад | ||
здурну́й | здурну́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
здурнава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)