здурнава́ць

‘сказаць, зрабіць, дапусціць якое-небудзь глупства’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здурну́ю здурну́ем
2-я ас. здурну́еш здурну́еце
3-я ас. здурну́е здурну́юць
Прошлы час
м. здурнава́ў здурнава́лі
ж. здурнава́ла
н. здурнава́ла
Загадны лад
2-я ас. здурну́й здурну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здурнава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)