зняпра́ўджваць

‘сказаць пра каго-небудзь, што-небудзь няпраўду’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зняпра́ўджваю зняпра́ўджваем
2-я ас. зняпра́ўджваеш зняпра́ўджваеце
3-я ас. зняпра́ўджвае зняпра́ўджваюць
Прошлы час
м. зняпра́ўджваў зняпра́ўджвалі
ж. зняпра́ўджвала
н. зняпра́ўджвала
Загадны лад
2-я ас. зняпра́ўджвай зняпра́ўджвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зняпра́ўджваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)