брахану́ць

‘сказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. брахану́ браханё́м
2-я ас. брахане́ш браханяце́
3-я ас. брахане́ брахану́ць
Прошлы час
м. брахану́ў брахану́лі
ж. брахану́ла
н. брахану́ла
Загадны лад
2-я ас. брахані́ брахані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час брахану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)