прыцы́кнуць

‘сказаць "цыц", спыніць дзеянні каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыцы́кну прыцы́кнем
2-я ас. прыцы́кнеш прыцы́кнеце
3-я ас. прыцы́кне прыцы́кнуць
Прошлы час
м. прыцы́кнуў прыцы́кнулі
ж. прыцы́кнула
н. прыцы́кнула
Загадны лад
2-я ас. прыцы́кні прыцы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыцы́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)