памо́віць
‘сказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| памо́ўлю | памо́вім | |
| памо́віш | памо́віце | |
| памо́віць | памо́вяць | |
| Прошлы час | ||
| памо́віў | памо́вілі | |
| памо́віла | ||
| памо́віла | ||
| Загадны лад | ||
| памо́ў | памо́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| памо́віўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)