амфісбе́на
‘паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
амфісбе́на |
амфісбе́ны |
| Р. |
амфісбе́ны |
амфісбе́н |
| Д. |
амфісбе́не |
амфісбе́нам |
| В. |
амфісбе́ну |
амфісбе́н |
| Т. |
амфісбе́най амфісбе́наю |
амфісбе́намі |
| М. |
амфісбе́не |
амфісбе́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
арнітазу́х
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арнітазу́х |
арнітазу́хі |
| Р. |
арнітазу́ха |
арнітазу́хаў |
| Д. |
арнітазу́ху |
арнітазу́хам |
| В. |
арнітазу́ха |
арнітазу́хаў |
| Т. |
арнітазу́хам |
арнітазу́хамі |
| М. |
арнітазу́ху |
арнітазу́хах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
атлантаза́ўр
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
атлантаза́ўр |
атлантаза́ўры |
| Р. |
атлантаза́ўра |
атлантаза́ўраў |
| Д. |
атлантаза́ўру |
атлантаза́ўрам |
| В. |
атлантаза́ўра |
атлантаза́ўраў |
| Т. |
атлантаза́ўрам |
атлантаза́ўрамі |
| М. |
атлантаза́ўры |
атлантаза́ўрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парэяза́ўр
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парэяза́ўр |
парэяза́ўры |
| Р. |
парэяза́ўра |
парэяза́ўраў |
| Д. |
парэяза́ўру |
парэяза́ўрам |
| В. |
парэяза́ўра |
парэяза́ўраў |
| Т. |
парэяза́ўрам |
парэяза́ўрамі |
| М. |
парэяза́ўры |
парэяза́ўрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тэрамо́рф
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэрамо́рф |
тэрамо́рфы |
| Р. |
тэрамо́рфа |
тэрамо́рфаў |
| Д. |
тэрамо́рфу |
тэрамо́рфам |
| В. |
тэрамо́рфа |
тэрамо́рфаў |
| Т. |
тэрамо́рфам |
тэрамо́рфамі |
| М. |
тэрамо́рфе |
тэрамо́рфах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фітаза́ўр
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фітаза́ўр |
фітаза́ўры |
| Р. |
фітаза́ўра |
фітаза́ўраў |
| Д. |
фітаза́ўру |
фітаза́ўрам |
| В. |
фітаза́ўра |
фітаза́ўраў |
| Т. |
фітаза́ўрам |
фітаза́ўрамі |
| М. |
фітаза́ўры |
фітаза́ўрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
натаза́ўр
‘вымерлы марскі паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
натаза́ўр |
натаза́ўры |
| Р. |
натаза́ўра |
натаза́ўраў |
| Д. |
натаза́ўру |
натаза́ўрам |
| В. |
натаза́ўра |
натаза́ўраў |
| Т. |
натаза́ўрам |
натаза́ўрамі |
| М. |
натаза́ўры |
натаза́ўрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плакадо́нт
‘вымерлы марскі паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плакадо́нт |
плакадо́нты |
| Р. |
плакадо́нта |
плакадо́нтаў |
| Д. |
плакадо́нту |
плакадо́нтам |
| В. |
плакадо́нта |
плакадо́нтаў |
| Т. |
плакадо́нтам |
плакадо́нтамі |
| М. |
плакадо́нце |
плакадо́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стэгаза́ўр, ‑а, м.
Буйны панцырны паўзун з групы дыназаўраў сярэдзіны мезазойскай эры.
[Ад грэч. stego — пакрыццё і sauros — яшчарна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўзу́ха, ‑і, ДМ ‑зусе, ж.
Разм. Жан. да паўзун (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)