арнітазу́х
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| арнітазу́х | арнітазу́хі | |
| арнітазу́ха | арнітазу́хаў | |
| арнітазу́ху | арнітазу́хам | |
| арнітазу́ха | арнітазу́хаў | |
| арнітазу́хам | арнітазу́хамі | |
| арнітазу́ху | арнітазу́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)