натаза́ўр

‘вымерлы марскі паўзун’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. натаза́ўр натаза́ўры
Р. натаза́ўра натаза́ўраў
Д. натаза́ўру натаза́ўрам
В. натаза́ўра натаза́ўраў
Т. натаза́ўрам натаза́ўрамі
М. натаза́ўры натаза́ўрах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)