атлантаза́ўр
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| атлантаза́ўр | атлантаза́ўры | |
| атлантаза́ўра | атлантаза́ўраў | |
| атлантаза́ўру | атлантаза́ўрам | |
| атлантаза́ўра | атлантаза́ўраў | |
| атлантаза́ўрам | атлантаза́ўрамі | |
| атлантаза́ўры | атлантаза́ўрах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)