фітаза́ўр
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фітаза́ўр | фітаза́ўры | |
| фітаза́ўра | фітаза́ўраў | |
| фітаза́ўру | фітаза́ўрам | |
| фітаза́ўра | фітаза́ўраў | |
| фітаза́ўрам | фітаза́ўрамі | |
| фітаза́ўры | фітаза́ўрах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)