тэрамо́рф
‘вымерлы паўзун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэрамо́рф | тэрамо́рфы | |
| тэрамо́рфа | тэрамо́рфаў | |
| тэрамо́рфу | тэрамо́рфам | |
| тэрамо́рфа | тэрамо́рфаў | |
| тэрамо́рфам | тэрамо́рфамі | |
| тэрамо́рфе | тэрамо́рфах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)