klópfen
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
klópfen
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
smash
1)
а) разьбіва́ць
б) выло́мваць
в) плю́шчыць (уда́рам)
2)
3)
4) мо́цна ўдара́ць (мя́чык, асо́бу)
2.1) банкрутава́ць, руйнава́цца
2) разьбіва́цца, удара́цца
1) сутыкне́ньне
2) бра́згат -у
3) крах -у
4) informal по́сьпех -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stamp
1) ту́паць
2)
3) абіва́ць
4) выбіва́ць узо́ры, на́дпісы
5) ста́віць пяча́тку; штэмплява́ць
6) накле́йваць ма́рку (на ліст)
2.1) пашто́вая ма́рка
2) штэ́мпель -я
3) ту́пат -у
4) адбі́так -ку
5) тып, скла́д -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
check
v.
1) рапто́ўна спыня́ць, затры́мваць
2) паўстры́мваць (гнеў, сьмех)
3)
4) параўно́ўваць, спраўджа́ць
5) здава́ць у разьдзява́льні (паліто́, капялю́ш)
6) шахава́ць (у ша́хматах)
2.1) раху́нак, вы́стаўлены афіцыя́нтам
2) чэк -у (ба́нкавы)
3) перашко́да, замі́нка
4) спраўджа́ньне, праве́рка
5) бага́жная квіта́нцыя, кантрама́рка
6) затры́мка
7) кра́ткі
8) шах -у
•
- check in
- check off
- check out
- check up
- in check
3.Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stop
1) затры́мваць, спыня́ць
2) стры́мваць, затры́мваць
3) суніма́ць, спыня́ць
4) затыка́ць; зама́зваць, зала́джваць
5)
1) прыпыня́цца, спыня́цца
2) спыня́цца; сьціха́ць
3) затры́мвацца, спыня́цца
1) спыне́ньне
2) па́ўза
3) прыпы́нак -ку
4) кро́пка
5) кане́ц -ца́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mark
I1) знак -у
2) a question mark — пыта́льнік -а
3) адзна́ка, ацэ́нка
4) цэль -і
5) мяжа́, но́рма
•
- beside the mark
- of mark
2.1) ста́віць адзна́кі (у шко́ле)
2) рабі́ць зна́кі; пакіда́ць сьлед, пля́му, рубе́ц
3) абазнача́ць
4) адзнача́ць (-ца)
5) пака́зваць на што
6) заўважа́ць
7) запі́сваць
8) ста́віць цэ́ны (на тава́рах)
в)
г) часо́ва адтэрміно́ўваць спра́ву
IIма́рка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
strike
v., struck, struck or stricken, striking
1) удара́ць; нано́сіць уда́р
2) выбіва́ць,
3) высяка́ць (аго́нь), чы́ркаць, запа́льваць
4) здава́цца, ура́жваць, рабі́ць ура́жаньне
5) біць
6) мо́цна ўра́жваць, ахапля́ць
7) атакава́ць
8) прыйсьці́ ў галаву́
10) бастава́ць, страйкава́ць
11) выкрасьля́ць, выкасо́ўваць
12) сутыка́цца, урэ́звацца
1) уда́р -у
2) адкрыцьцё пакла́даў (руды, на́фты); нечака́ная ўда́ча
3) забасто́ўка
•
- on strike
- strike a balance
- strike an agreement
- strike it rich
- strike up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tréten
1.
1) ступа́ць, наступі́ць
2) выступа́ць; вытырка́цца; выхо́дзіць
3) (auf
4) пераступа́ць; кро́чыць
5) з’яві́цца, паяві́цца
6) абазначае дзеянне, на характар якога ўказвае назоўнік:
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schlágen
1.
1) біць, удара́ць
2) біць, разбі́ць; пабі́ць, перамагчы́
3) збіва́ць, узбіва́ць (яйца і да т.п.)
4) выбіва́ць
2.
1) біць
2) (gegen
3) бі́цца (пра сэрца, пульс)
4) біць, звані́ць (пра гадзіннік)
5) шчо́ўкаць (пра салаўя)
6)
3.
1) бі́цца; змага́цца (пра войскі)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)