stop
[stɑ:p]
1.
v.t. (-pp-)
1) затры́мваць, спыня́ць
2) стры́мваць, затры́мваць
to stop supplies — стрыма́ць паста́ўкі
3) суніма́ць, спыня́ць
to stop a noise — суня́ць го́ман
4) затыка́ць; зама́зваць, зала́джваць
to stop a hole — заткну́ць дзі́рку
to stop a leak — зама́заць працёк
to stop a wound — спыні́ць крывацёк з ра́ны
5) адбіва́ць, адхіля́ць (уда́р)
2.
v.i.
1) прыпыня́цца, спыня́цца
to stop at a hotel — спыні́цца ў гатэ́лі
2) спыня́цца; сьціха́ць
а) all work stopped — уся́ пра́ца спыні́лася
б) the rain stopped — дождж сьціх
3) затры́мвацца, спыня́цца
to stop for a red light — затрыма́цца на чырво́ным сьвятле́
3.
n.
1) спыне́ньне n.; перапы́нак -ку m., затры́мка f.
to bring to a stop — спыні́ць
to come to a stop — спыні́цца
2) па́ўза f.; перапы́нак -ку m.
3) прыпы́нак -ку m., прыста́нак -ку m.
The train goes through without a stop — Цягні́к прахо́дзіць без прыпы́нку
4) кро́пка f., пункт -а m. (знак прыпы́нку).
5) кане́ц -ца́ m.
to put a stop to — спыні́ць што, пакла́сьці кане́ц чаму́