schlágen
*
1.
vt
1) біць, удара́ць
j-n zu Bóden ~ — павалі́ць каго́-н. на зямэ́р
die Hände vors Gesícht ~ — закры́ць твар рука́мі
j-n ins Gesícht ~ — біць каго́-н. па тва́ры
éine Brücke ~ — наво́дзіць мост
Münzen ~ — чака́ніць мане́ты
Lärm ~ — падня́ць шум
die Тrómmel ~ — біць у бараба́н
den Таkt ~ — адбіва́ць такт
2) біць, разбі́ць; пабі́ць, перамагчы́
álles kurz und klein ~ — перабі́ць усё ўшчэ́нт
3) збіва́ць, узбіва́ць (яйца і да т.п.)
4) выбіва́ць
j-m etw. aus der Hand ~ — вы́біць у каго́-н. што-н. з рук
j-m etw. aus dem Kopf [aus dem Sinn] ~ — вы́біць каму́-н. што-н. з галавы́
2.
vi
1) біць
das Gewéhr schlägt — ружжо́ аддае́
die Flámmen ~ aus dem Fénster — по́лымя выбіва́ецца з акна́
2) (gegen A, auf A) уда́рыца (аб што-н.)
die Wéllen ~ ans Úfer — хва́лі б’ю́цца [удара́юцца] аб бе́раг
3) бі́цца (пра сэрца, пульс)
4) біць, звані́ць (пра гадзіннік)
5) шчо́ўкаць (пра салаўя)
6)
das schlägt nicht in mein Fach — гэ́та не па маёй спецыя́льнасці
3.
(sich)
1) бі́цца; змага́цца (пра войскі)
2)
sich an die Brust ~ — біць сабе́ ў гру́дзі (тс. перан.)
sich recht und schlecht durсhs Lében ~ — сяк-так прабіва́цца (у жыцці)
◊ bei j-m auf den Busch ~ — спрабава́ць вы́ведаць чыю́-н. таямні́цу