Verbum

спасці́гнуць разм.

1. (зразумець) begréifen* vt, fássen vt;

2. (пра бяду і г. д.) (be)tréffen* vt, héimsuchen аддз. vt;

яго́ спасці́гла расчарава́нне er erlébte [erfúhr] éine Enttäuschung

ухапі́ць

1. (схапіць) ergréifen* vt, erfássen vt, pácken vt;

2. разм. (з’есці, папіць крыху) éinen Bíssen zu sich (D) néhmen*;

3. разм. (зразумець, разабрацца ў чым-н.) begréifen* vt, kapíeren vt

уло́ўліваць

1. fángen* vt, áuffangen* vt;

уло́ўліваць по́зірк éinen Blick áuffangen*;

уло́ўліваць гук den Schall éinfangen*;

уло́ўліваць мо́мант éinen Zéitpunkt ábpassen;

2. (зразумець, заўважыць) erfássen vt; wáhrnehmen* аддз. vt;

уло́ўліваць сэнс den Sinn erfássen

схапі́ць

1. pácken vt, fássen vt, (er)gréifen* vt;

2. разм. (зразумець) begréifen* vt; erfássen vt, áuffassen vt;

схапі́ць сэнс den Sinn erfássen;

3. разм.:

схапі́ць якую-н. хваро́бу sich (D) éine Kránkheit hólen [zúziehen*]

паўсло́ва н.:

на паўсло́ва auf ein Wort, auf ein paar Wórte;

на паўсло́ве (спыніць, абарваць) mítten im Satz;

ні паўсло́ва kéine Sílbe;

з паўсло́ва (зразумець, здагадацца і г. д.) bei der érsten Ándeutung, sofórt, auf Ánhieb

дапя́ць разм.

1. (дабрацца куды-н.) kómmen* vi (s); gelángen vi (s); éinen bestímmten Ort erréichen;

2. (дамагчыся, дасягнуць чаго-н.) durch Ánstrengung erréichen; erríngen* vt, gelángen vi (s) (zu D);

3. (зразумець што-н.) sich zuréchtfinden* аддз.; dahínter kómmen*; kapíeren vt