спасці́гнуць разм

1. (зразумець) begréifen* vt, fássen vt;

2. (пра бяду і г. д) (be)tréffen* vt, héimsuchen аддз vt;

яго́ спасці́гла расчарава́нне er erlébte [erfúhr] éine Enttäuschung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)