схапі́ць

1. pácken vt, fássen vt, (er)gréifen* vt;

2. разм (зразумець) begréifen* vt; erfássen vt, áuffassen vt;

схапі́ць сэнс den Sinn erfássen;

3. разм:

схапі́ць якую-н хваро́бу sich (D) éine Kránkheit hólen [zúziehen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)