чесалка
часалкаVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
чесальный
часальнычесальня
часальнячесальщик
часальшчыкчесальщица
часальшчыцачесание
часанне, чуханнечесануть
совер. однокр. прост. часануць, чухнуць, часануць, см. чесатьчесать
несовер. часаць, чухаць, затылок чесать — патыліцу чухаць часаць, чесать языком — мянціць (малоць, часаць) языкомчесаться
часацца, чухацца, собака чешется — сабака чухаецца свярбець, спина чешется — спіна свярбіць, плечы свярбяць часацца, чухацца, см. чесать чешутся руки — рукі свярбяць язык чешется — язык свярбіцьчеснок
часнок