удрать
уцячыVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
удружать
несовер. разг. удружваць, удружваць, узычваць, рабіць ласку, см. удружитьудружить
совер. разг. удружыць, удружыць, узычыць, зрабіць ласку, ну и удружил он мне своим непрошенным вмешательством — ну і ўдружыў (зрабіў ласку) ён мне сваім няпрошаным умяшаннемудручать
гнясці, прыгнятаць, прыгнечваць, засмучаць, засмучваць, эти обстоятельства в особенности удручали его — гэтыя абставіны асабліва гнялі (прыгняталі, прыгнечвалі, засмучалі, засмучвалі) ягоудручаться
засмучацца, засмучваццаудручающий
які (што) гняце, які (што) прыгнятае, які (што) прыгнечвае, які (што) засмучае, які (што) засмучвае, см. удручатьзасмучальны, цяжкі, гнятлівы, удручающий вид — засмучальны выгляд удручающая тишина — цяжкая (гнятлівая) цішыняудручение
см. удручённостьудручённо
прыгнечана, засмучанаудручённость
прыгнечанасць, засмучанасцьудручённый
прыгнечаны, засмучаны, удручённое состояние — прыгнечаны (засмучаны) стан удручённый человек — прыгнечаны (засмучаны) чалавек удручённый взгляд — засмучаны позірк