Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

удрать

уцячы

удружать

несовер. разг. удружваць, удружваць, узычваць, рабіць ласку, см. удружить

удружить

совер. разг. удружыць, удружыць, узычыць, зрабіць ласку, ну и удружил он мне своим непрошенным вмешательством — ну і ўдружыў (зрабіў ласку) ён мне сваім няпрошаным умяшаннем

удручать

гнясці, прыгнятаць, прыгнечваць, засмучаць, засмучваць, эти обстоятельства в особенности удручали его — гэтыя абставіны асабліва гнялі (прыгняталі, прыгнечвалі, засмучалі, засмучвалі) яго

удручаться

засмучацца, засмучвацца

удручающий

які (што) гняце, які (што) прыгнятае, які (што) прыгнечвае, які (што) засмучае, які (што) засмучвае, см. удручатьзасмучальны, цяжкі, гнятлівы, удручающий вид — засмучальны выгляд удручающая тишина — цяжкая (гнятлівая) цішыня

удручение

см. удручённость

удручённо

прыгнечана, засмучана

удручённость

прыгнечанасць, засмучанасць

удручённый

прыгнечаны, засмучаны, удручённое состояние — прыгнечаны (засмучаны) стан удручённый человек — прыгнечаны (засмучаны) чалавек удручённый взгляд — засмучаны позірк