Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

упавший

упавший голос — знясілены (слабы) голас

упад

до упаду — да упаду

упаднический

упадніцкі

упадничество

упадніцтва

упадок

заняпад, упадак, приходить в упадок — прыходзіць да заняпаду в состоянии упадка — у стане заняпаду у больного упадок сил — у хворага ўпадак сіл упадок духа — упадак духу

упадочник

упадачнік

упадочнический

упадніцкі

упадочничество

упадніцтва

упадочность

заняпад, упадачнасць

упадочный

упадніцкі, упадочное настроение — упадніцкі настрой