Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстухцчшъыьюя- 
бвгдежзийклмнопрстцшщюя-

воцарение

уступленне на прастол

воцариться

совер. стаць царом, запанаваць, настаць, усталявацца, в доме воцарилась тишина — у доме запанавала (настала, усталявалася) цішыня

воцаряться

несовер. станавіцца царом, запаноўваць, наставаць, усталёўвацца, см. воцариться