воин
воін, один в поле не воин погов. — адзін у полі не воінVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
воинский
воінскі, воинская повинность — воінская павіннасць воинское звание — воінскае званневоинственно
ваяўнічавоинственность
ваяўнічасцьвоинственный
ваяўнічы, воинственные племена — ваяўнічыя плямёны воинственный вид перен. — ваяўнічы выглядвоинство
воінства, войскавоинствующий
ваяўнічы, воинствующий атеист — ваяўнічы атэіствоистину
сапраўдывоитель
ваяўнік, ваякавоительница
ваяўніца, ваяка, см. воитель