удостоверение
сведчанне, пасведчанне, засведчанне, см. удостоверить удостоверение подписи секретарём — засведчанне подпісу сакратаром сведчанне, удостоверение личности — сведчанне (пасведчанне, засведчанне) асобыVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
удостоверенный
пасведчаны, засведчаныудостоверить
пасведчыць, засведчыцьудостовериться
упэўніцца, пераканаццаудостоверять
сведчыцьудостоверяться
упэўнівацца, пераконвацца, сведчыццаудостоенный
удастоены, ганараваны, работа удостоена Государственной премии — праца ўдастоена Дзяржаўнай прэміі (ганаравана Дзяржаўнай прэміяй)удостоивать
см. удостаиватьудостоиваться
см. удостаиватьсяудостоить
удастоіць, ганараваць, удостоить учёной степени доктора наук — удастоіць вучонай ступені доктара навук удостоить высокой награды — удастоіць высокай узнагароды (ганараваць высокай узнагародай) удостоить ласковым словом ирон. — удастоіць ласкавым словам