Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

удостоиться

удастоіцца

удосуживаться

знаходзіць, см. удосужиться

удосужиться

знайсці, не удосужится написать письмо — не знойдзе (не выбера) часу (не збярэцца) напісаць пісьмо

удочерение

удачарэнне

удочерённый

удачароны

удочерить

удачарыць

удочерять

удачараць

удочеряться

удачарацца

удочка

вуда, вудачка, закинуть удочку — закінуць вуду (вудачку) поймать на удочку — злавіць на вуду (вудачку) попасться на удочку — папасціся на вуду (вудачку) смотать удочки — скруціць (зматаць) вуды

удрать

уцячы