Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

удостоверение

сведчанне, пасведчанне, засведчанне, см. удостоверить удостоверение подписи секретарём — засведчанне подпісу сакратаром сведчанне, удостоверение личности — сведчанне (пасведчанне, засведчанне) асобы

удостоверенный

пасведчаны, засведчаны

удостоверить

пасведчыць, засведчыць

удостовериться

упэўніцца, пераканацца

удостоверять

сведчыць

удостоверяться

упэўнівацца, пераконвацца, сведчыцца

удостоенный

удастоены, ганараваны, работа удостоена Государственной премии — праца ўдастоена Дзяржаўнай прэміі (ганаравана Дзяржаўнай прэміяй)

удостоивать

см. удостаивать

удостоиваться

см. удостаиваться

удостоить

удастоіць, ганараваць, удостоить учёной степени доктора наук — удастоіць вучонай ступені доктара навук удостоить высокой награды — удастоіць высокай узнагароды (ганараваць высокай узнагародай) удостоить ласковым словом ирон. — удастоіць ласкавым словам