Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сруб

муж.

1) (действие) ссяканне, -ння ср.

высяканне, -ння ср., высечка, -кі жен.

продать лес на сруб — прадаць лес на высечку

см. срубить 1

2) (сооружение) зруб, род. зруба муж.

срубание

ссяканне, -ння ср.

высяканне, -ння ср.

срубать

несовер.

1) ссякаць

(вырубать) высякаць

2) (строить из брёвен) рубіць

срубаться

страд.

1) ссякацца

высякацца

2) рубіцца

см. срубать

срубить

совер.

1) ссячы, мног. пассякаць

(вырубить) высечы, мног. павысякаць

срубить дерево — ссячы дрэва

срубить лес — высечы лес

2) (выстроить из брёвен) зрубіць

срубка

жен. ссяканне, -ння ср.

высяканне, -ння ср.

см. срубать 1

срубленный

1) ссечаны, мног. пассяканы

высечаны, мног. павысяканы

2) зрублены

см. срубить

срубный, срубовый

1) зрубавы

см. сруб 2

2) зрублены

см. срубить 2

срубщик

спец. ссякальнік, -ка муж.

лесаруб, -ба муж.