Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

скабиоза

бот. скабіёза, -зы жен.

скабрёзно

нареч. непрыстойна, брыдка

скабрёзность

непрыстойнасць, -ці жен., брыдкасць, -ці жен.

скабрёзный

непрыстойны, брыдкі

сказ

фольк., лит. сказ, род. сказа муж.

вот тебе и весь сказ — вось табе і увесь сказ.

сказание

лит. (предание) паданне, -ння ср.

(рассказ) сказанне, -ння ср., апавяданне, -ння ср.

сказанный

сказаны

сказано — сделано — сказана — зроблена

сказануть

совер. прост. сказануць

сказать

совер. сказаць

к примеру сказать — напрыклад

кстати сказать — дарэчы кажучы

к слову сказать — дарэчы кажучы

шутка сказать — гэта не жарты, лёгка сказаць

кто бы мог сказать — хто б мог сказаць

скажите, какой молодец! — гляньце, які маладзец!

(да) и то сказать — (ды) і сапраўды

как сказать — як сказаць

можно сказать — можна сказаць

нечего сказать! — што і казаць!, няма што і казаць

по правде сказать — па праўдзе кажучы

скажите на милость, скажите, пожалуйста — скажыце, калі ласка

по совести сказать — шчыра кажучы

с позволения сказать — не пры вас кажучы

сказать своё слово — сказаць сваё слова

сказать по чести — праўду кажучы

бабушка надвое сказала погов. — бабка надвае варажыла

ни в сказке сказать ни пером описать нар.-поэт. — ні ў казцы сказаць ні пяром апісаць

сказаться

I совер.

1) (предупредить) разг. сказаць, паведаміць

ушёл, не сказавшись — пайшоў, не сказаўшы

2) (назваться) назвацца, аб’явіць (сябе)

сказаться больным — назвацца (аб’явіць сябе) хворым

3) (произнестись) разг. сказацца

II совер. (отразиться) адбіцца

(проявиться) выявіцца