Verbum

сгиб

(место сгиба) згіб, род. згібу муж.

сгибание

згінанне, -ння ср., згібанне, -ння ср.

сгибатель

анат. згібальнік, -ка муж.

сгибательный

анат. згінальны

сгибать

несовер. згінаць, згібаць

сгибаться

возвр., страд. згінацца, згібацца

сгибнуть

совер. уст. прост. згінуць

сгинуть

совер. разг. згінуць

сгладить

совер. прям., перен. згладзіць, мног. пазгладжваць

сгладить неровности — згладзіць (пазгладжваць) няроўнасці

сгладить неприятное впечатление — згладзіць непрыемнае ўражанне

время сгладило (изгладило) надписи — час згладзіў (пазгладжваў) надпісы

сгладиться

прям., перен. згладзіцца, мног. пазгладжвацца

неровности сгладились — няроўнасці згладзіліся (пазгладжваліся)

неприятное впечатление сгладилось — непрыемнае ўражанне згладзілася