Verbum

сгубить

совер. загубіць, згубіць

сгубленный

загублены, згублены

сгустившийся

1) прич. які (што) згусціўся

2) прил. згусцелы

сгуститель

спец. згушчальнік, -ка муж.

сгустить

совер. прям., перен. згусціць

сгустить краски — згусціць фарбы

сгуститься

згусціцца

сгусток

згустак, -тка муж.

сгущаемость

згушчальнасць, -ці жен.

сгущать

несовер. прям., перен. згушчаць

см. сгустить

сгущаться

возвр., страд. згушчацца