сгиб
(место сгиба) згіб, род. згібу муж.
сгибание
згінанне, -ння ср., згібанне, -ння ср.
сгибатель
анат. згібальнік, -ка муж.
сгибательный
анат. згінальны
сгибать
несовер. згінаць, згібаць
сгибаться
возвр., страд. згінацца, згібацца
сгибнуть
совер. уст. прост. згінуць
сгинуть
совер. разг. згінуць