Verbum

сробеть

совер. разг. збаяцца, спужацца, спалохацца

он не сробел перед врагом — ён не збаяўся (не спужаўся, не спалохаўся) ворага

сровненный

зраўнаваны, выраўнаваны

сровнять

совер. зраўнаваць, выраўнаваць

сровняться

зраўнавацца, выраўнавацца

сроднённый

зроднены, параднёны

сродни

нареч. в знач. сказ. разг. быть сродни кому-либо — быць радней (блізкім) каму-небудзь

он мне сродни — ён мне радня

сроднившийся

1) прич. які (што) зрадніўся, які (што) парадніўся

2) прил. зроднены

параднёны

сроднить

совер. зрадніць, парадніць

сродниться

зрадніцца, парадніцца

сродный

(сходный) падобны

(однородный) аднародны

(родственный) родны

сродные явления — падобныя (аднародныя) з’явы