путать
несовер.
1) в разн. знач. блытаць
путать нитки — блытаць ніткі
путать бумаги на столе — блытаць паперы на стале
я всегда их путаю — они похожи друг на друга — я заўсёды іх блытаю — яны падобныя адзін да аднаго
не путайте, отвечайте яснее — не блытайце, адказвайце ясней
2) (вовлекать) разг. блытаць
мяшаць, умешваць
не путайте меня в это дело — не блытайце (не мяшайце, не ўмешвайце) мяне ў гэту справу
3) (лошадей) обл. путаць
путаться
1) в разн. знач. блытацца
нитки путаются — ніткі блытаюцца
мысли путаются — думкі блытаюцца
2) (вмешиваться) разг. блытацца
мяшацца, умешвацца
путаться не в своё дело — мяшацца (умешвацца) не ў сваю справу
3) страд. блытацца
мяшацца, умешвацца
путацца
см. путать
путеводитель
1) (справочная книга) даведнік, -ка муж.
железнодорожный путеводитель — чыгуначны даведнік
2) (проводник) уст. праваднік, -ка муж.
позвольте быть вашим путеводителем — дазвольце быць вашым правадніком
путеводительница
(проводница) уст. правадніца, -цы жен.
путеводный
пуцяводны
путеводная звезда — пуцяводная зорка
путеводная нить — пуцяводная нітка