путать

несовер.

1) в разн. знач. блытаць

путать нитки — блытаць ніткі

путать бумаги на столе — блытаць паперы на стале

я всегда их путаю — они похожи друг на друга — я заўсёды іх блытаю — яны падобныя адзін да аднаго

не путайте, отвечайте яснее — не блытайце, адказвайце ясней

2) (вовлекать) разг. блытаць

мяшаць, умешваць

не путайте меня в это дело — не блытайце (не мяшайце, не ўмешвайце) мяне ў гэту справу

3) (лошадей) обл. путаць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)