Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

полюбезничать

совер. (поухаживать) пазаляцацца (да каго)

нагаварыць кампліментаў (каму)

см. любезничать

полюбить

совер.

1) палюбіць

(почувствовать склонность) упадабаць, спадабаць

я полюбил этого человека — я палюбіў (упадабаў) гэтага чалавека

он полюбил театр — ён палюбіў тэатр

2) (начать любить) пакахаць, палюбіць

полюбить девушку — пакахаць (палюбіць) дзяўчыну

полюбиться

палюбіцца

(понравиться) упадабацца, спадабацца

полюбоваться

совер. палюбавацца

полюбовник

прост. палюбоўнік, -ка муж.

полюбовница

палюбоўніца, -цы жен.

полюбовно

нареч. палюбоўна

полюбовный

палюбоўны

полюбопытствовать

совер. пацікавіцца

полюдье

ист. палюддзе, -ддзя ср.