Verbum

понести

совер.

1) панесці

2) (о лошадях) памчаць

лошади понесли нас с горы — коні памчалі нас з гары

3) перен. (потерпеть) панесці, пацярпець, перажыць

понести утрату — панесці (пацярпець) страту

понести наказание — быць пакараным

4) (начать говорить вздор) пачаць вярзці

пачаць плявузгаць

понести ахинею — пачаць вярзці глупства

5) (повеять, потянуть) безл. павеяць, пацягнуць

к вечеру понесло холодом — пад вечар павеяла (пацягнула) холадам

(о запахе) безл. пацягнуць, запахнуць

из столовой понесло жареным — са сталовай запахла смажаным

6) (в сочетании со словами «чёрт», «нелёгкая», а также безл.) панесці

куда вас чёрт понёс — куды вас чорт панёс

7) (забеременеть) уст., обл. зацяжараць, загрубець

понестись

разг.

1) памчацца

(побежать) пабегчы

2) (начать быстро распространяться) панесціся

звуки понеслись по лесу — гукі панесліся па лесе

понёва

жен. обл. андарак, -ка муж.

пони

поні нескл., муж.

понижатель

(на бирже) паніжальнік, -ка муж., зніжальнік, -ка муж.

понижать

несовер. паніжаць, зніжаць

понижаться

возвр., страд. паніжацца, зніжацца

пониже

сравнит. ст.

1) нареч. (трохі) ніжэй

2) прил. (трохі) ніжэйшы

понижение

паніжэнне, -ння ср., зніжэнне, -ння ср.

пониженный

паніжаны, зніжаны