Verbum

потребить

совер. спажыць

(съесть — ещё) з’есці

(израсходовать) расходаваць, зрасходаваць, выдаткаваць

потребление

спажыванне, -ння ср.

(расход) расходаванне, -ння ср., выдаткаванне, -ння ср.

потребление топлива — расходаванне паліва

предметы широкого потребления — прадметы шырокага ўжытку

потреблённый

спажыты

з’едзены

расходаваны, зрасходаваны, выдаткаваны

потребляемый

спажываны

потреблять

несовер. спажываць

(съедать — ещё) есці, з’ядаць

(расходовать) расходаваць, выдаткоўваць

потребляться

страд. спажывацца

з’ядацца

расходавацца, выдаткоўвацца

потребляющий

1) прич. які (што) спажывае, які (што) есць, які (што) з’ядае

які (што) расходуе, які (што) выдаткоўвае

см. потреблять

2) прил. спажывальны, спажываючы, спажывецкі

потребность

патрэбнасць, -ці жен.

потребный

патрэбны

потребованный

патрэбаваны, запатрабаваны

2) патрэбаваны, названы, пакліканы

см. потребовать 1, 3