Verbum

постоянный

1) (всегдашний) пастаянны, заўсёдны, заўсёдашні

постоянные ветры — заўсёдныя (заўсёдашнія) вятры

2) (неизменный) сталы

нязменны

у него постоянный характер — у яго сталы характар

3) (верный) верны

нязменны

он постоянен в дружбе — ён верны ў дружбе

4) (на долгий срок) пастаянны, сталы

постоянное расписание — сталы расклад

постоянный ток — пастаянны ток

постоянная величина — сталая (пастаянная) велічыня

постоянный капитал — пастаянны капітал

постоянство

ср.

1) пастаянства, -ва ср., нязменнасць, -ці жен.

закон постоянства состава — закон пастаянства саставу

2) (верность, неизменная преданность) вернасць, -ці жен., нязменнасць, -ці жен.

сталасць, -ці жен.

постоянство во взглядах — сталасць у поглядах

постоять

совер.

1) (некоторое время) пастаяць, (долго, неоднократно) папастаяць, папастойваць

постоять на платформе — пастаяць на платформе

2) (защитить, оградить от чего-либо) пастаяць

постоять за себя — пастаяць за сябе

постоять за родину — пастаяць за радзіму

3) (повелительное наклонение 2 лица ед. и мн.)

постой, постойте — пастой, пастойце, (подожди, подождите) пачакай, пачакайце

постойте, я вспомню — пачакайце, я ўспомню

постпакет

спец. постпакет, -та муж.

постпозиция

грам. постпазіцыя, -цыі жен.

постпред

(постоянный представитель) пастпрэд, -да муж. (пастаянны прадстаўнік)

постпредство

(постоянное представительство) пастпрэдства, -ва ср. (пастаяннае прадстаўніцтва)

пострадавший

1) прич. які (што) папакутаваў

які (што) пацярпеў

які (што) панёс страту, які (што) папсаваўся, які (што) сапсаваўся

см. пострадать

2) сущ. пацярпеўшы, -шага муж.

пострадать

совер.

1) (от чего и без доп.) папакутаваць

2) (за каго-што) пацярпець, папакутаваць

3) (потерпеть ущерб) панесці страту, пацярпець

(подвергнуть порче) папсавацца, сапсавацца

постранично

нареч. (по страницам) па старонках

(об оплате) ад старонкі